donderdag 16 december 2010

Dit was em

Een gemiddelde van 27 fouten, ik had er 20, de winnaar 12. Er deden 28 deelnemers mee waaronder 3 Belgen :-)

---------------------------------------------

Carnivoren

Luisterrijke en idyllische natuurgebieden niettegenstaande, als ik een dier was hield ik liever geen domicilie in Vietnam, daar Vietnamezen bekend staan als notoire carnivoren: vrijwel alle representanten van het dierenrijk worden gepercipieerd als potentiële hors-d'oeuvres of hoofdgerechten, en moeten vrezen voor hun hachje.

U wordt bij dezen aangeraden uw geliefde golden retriever, sint-bernard of cockerspaniël te allen tijde als een kostbaar kleinood in uw nabijheid te houden, en hem nooit ofte nimmer in zijn uppie de hort op te laten gaan, opdat hij niet door opportunistische lekkerbekken gekidnapt wordt, en in een jeuïge ragout of op de barbecue belandt.

Naast hondenbout schijnen mannen bij tijd en wijle gegrilde bokkengenitaliën te verorberen, daar deze delicatessen beschouwd worden als effectieve afrodisiaca, die geprefereerd worden boven viagraatjes en soortgelijke chemische narcotica. Edoch, daarbij blijft het niet: op de menukaarten van bepaalde louche horeca-etablissementen in de hoofdstad prijken onder andere cobra’s, makaken, haviken, guppy’s, verscheidene amfibieën en zeldzame marterachtigen, die door malicieuze maffiosi uit Zuid-Chinese of Laotiaanse jungles naar deze contreien gesmokkeld zijn.

Onze Lieve Heer verhoede dergelijke tenhemelschreiende praktijken, maar naar verluidt toveren sommige goddeloze machiavellisten op verzoek zelfs steaks en karbonaadjes van dientengevolge met uitsterven bedreigde Javaanse rinocerossen en Noord-Indochinese tijgers tevoorschijn, waaraan hun scrupuleloze clientèle exorbitante geldbedragen spendeert.

Terwijl in Nederland dierenrechtenactivisten het nota bene tot Tweede Kamerlid hebben geschopt, kunnen nietgouvernementele organisaties met een vergelijkbaar raison d’être alhier slechts op hard gelach rekenen, hetgeen voor hen voorwaar een hard gelag is.

Geef mij maar een eenvoudige vegetarische tosti of pannenkoek.

zondag 12 december 2010

Een veldbezoek zowaar! Alhoewel...

Niet geheel onvoorspeld (remember anderhalf jaar geleden?) en in tegenstelling tot mijn tijd in Uganda is het mij in mijn huidige job niet echt gegund om veel veldwerk te verrichten. Mijn werk speelt zich voor de meerderheid van de tijd af in grijze kantorenboxen, ge-airconditioned vergaderzalen en hotel conferentieruimtes. Hoezee hoezee! Tot nu toe ben ik welgeteld twee keer op veldbezoek geweest om de meerderheid van de tijd in een... vergaderzaal door te brengen. Ben ik dan supercontent toen ze mij voorstelden om op EMMA missie te gaan.

EMMA staat voor Emergency Market Mapping and Analysis en is een methode om in de eerste maanden na een natuurramp de kritieke markten in kaart te brengen van goederen zoals voedsel, vee, zaden, bouwmaterialen, enz. en te analyseren zodoende beter geïnformeerde en effectievere hulpinterventies te formuleren en implementeren. De bedoeling is om die markten te selecteren die cruciaal zijn om het leven van mensen terug her op te bouwen, om hun inkomen of ‘livelihood’ opnieuw te kunnen garanderen. De analyse kan leiden tot zogenaamde ‘cash transfer’ programma’s, constructie van opslagplaatsen, de aankoop of distributie van specifieke markt-input, lobbying, enzovoort.

Voor zover het jargon...

In October en November dit jaar hebben overstromingen het centrale gedeelte van Vietnam geteisterd. Op sommige plaatsen is er zelfs sprake van een dubbele overstroming met een interval van twee weken. Je kunt wel inbeelden wat de impact daarvan is geweest. Je begint net te herstellen van de eerste, en dan komt een tweede watervloed eraan.

Na de nodige eerste humanitaire hulp is hier en daar de ‘early recovery’ hulp gestart of in volle planning. Om voldoende informatie en analyse te leveren om deze fase tot een succes te brengen, heeft UNDP samen met Oxfam beslist om een EMMA missie uit te sturen naar een van de provincies en districts die door de dubbele overstroming is getroffen; Le Thuy [lee twie] district in Quang Binh [kwang bieng] province. We zijn met een team van vijf gisterenmorgen vertrokken en hebben al het eerste werk geleverd. Onze kritische markten zijn de markt van de rijst-zaden en de varkensmarkt geworden. Vanavond zal blijken of dit een goede selectie was of we hier en daar moeten bijsturen.

Deze missie zal me helaas niet bij de boeren brengen, maar opnieuw het merendeel van de tijd in het hotel. Een communistisch regime laat buitenlanders niet toe om zomaar dorpen en boeren te gaan bezoeken zonder officiële toestemming. Door de beperkte tijd konden we dat proces niet vervolledigen, dus ben ik verplicht om mij braaf op het hoofdkwartier bezig te houden met het rapport te schrijven (en een sporadisch blogbericht :-) Misschien kan ik de receptioniste interviewen, misschien is ze boerin in haar vrije tijd...

Ik ben benieuwd hoe de analyse zal verlopen en of het uiteindelijk zal leiden tot een specifiek programma die boeren vooruithelp om hun ‘livelihood’ opnieuw te herstellen. Ik ben ook benieuwd of ik in de toekomst ook meer veldwerk zou kunnen en vooral mogen verrichten. Laten we zeggen dat ik meer hoopvol ben voor het eerste.

vrijdag 8 januari 2010

Client satisfaction survey

...noemen we het in het jargon: zien of jullie tevreden zijn met het product die jullie op je bord krijgen geserveerd, zijnde mijn blog. Ik weet al dat jullie dat voorlopig niet zijn, meer willen lezen en mijn diepste geheimen hier willen neergepend zien, dus dat antwoord heb ik al :-) Maar een deel van mijn 2010 voornemens in het achterhoofd, lijkt mij dit een ideaal moment om jullie te vragen WAT? WIE? HOE? WAAROM? WAAROVER?

Waarover willen jullie iets lezen?
Willen jullie foto's zien?
Meer foto's dan tekst?
Korte, lange, medium, large, small, extra large berichten?
Kleine weetjes?
Grote weetjes?
Zever?
Filosofische traktaten?
Politieke propaganda?
Filmpjes?
The meal of the day?
The ? of the day?
...

Kom maar op met jullie suggesties, en ik zal mijn uiterste best doen om ze volledig in te willigen (uitgezonderd die naaktfoto's)!

maandag 4 januari 2010

We beginnen eraan...

Iedereen valt er ten prooi aan... de goede voornemens maken. Zelfs al schrijf je ze niet op papier en stop je het weg in een klein doosje om opnieuw te openen op 31 December 2010, toch denk je even na over het voorbije jaar (misschien wel voorbije decennium?), en schat je in hoe het volgende er wel zou kunnen uitzien of wat er in het volgende jaar misschien wel zou kunnen veranderen.

Ik zal Economist-gewijs het jaar 2010 niet proberen uit te tekenen, want een langetermijnplanner ben ik niet echt, maar dit zou wel es kunnen gebeuren of zou ik graag willen zien gebeuren in het komende jaar:

- laten we de cliche’s maar eerst bovenhalen: gelukkig zijn, en kunnen wegdromen en genieten, op elk moment van de dag

- mijn zoektocht naar wat voor werk ik zou willen doen in de verre toekomst verder zetten door mij volledig op mijn job te gooien, maar ook andere opportuniteiten uit te zoeken, en misschien wel een van deze laatste nemen

- Viet Nam en de ruimere Aziatische regio doorreizen. Vietnam eerst dus, en daarna Cambodja, en als het even mag een stukje Birma, maar ik blijf realistisch

- voor ik het lees in een reactie :-) mijn uiterste best doen om mijn blog up-to-date te houden, of toch op zijn minste geregeld een foto of impressie te posten. Nog belangrijker, mijn beste vrienden, die mijn familie zijn, geregeld op de hoogte houden van het reilen en zeilen in Ha Noi, maar ook gretig informeren naar hun leven in het verre Belgie

- iets creatiefs doen in mijn leven, een activiteit, hobby, whatever vinden hier in Ha Noi of terug in Belgie, want het kopje en het hartje kriebelen te veel, en ik wil mij niet beperken tot eten, uitgaan en werken

- veel meer lezen, toch zeker zo veel als in Bundibugyo

- mijn nieuwe vriend intens graag zien, en elk moment met hem plukken

- enorm uitkijken naar bezoek uit Belgie... mei staat al genoteerd

- misschien een bezoekje aan het thuisfront, als alle omstandigheden gunstig uitvallen

- mijn lieve oma toch tweemaandelijks en als het even kan maandelijks een brief of kaartje opsturen, zodat ze zeker voelt dat ik ondanks de afstand veel aan haar denk

- Vietnamees leren, en misschien zelfs Vietnamese karaoke leren apprecieren?

- ...

- en nog zoveel meer cliche’s en meligheid waar ik nu niet kan op komen

Laten we er maar es deftig aan beginnen, aan dit nieuwe jaar..