Ik ben een Belg, ik weet heel goed hoe aangenaam of onaangenaam ons veranderlijke weer kan zijn, en welke impact het heeft op een mens, van de eerste lente-warmte tot een herfstig kleurenpatroon, van de vrieskou en sneeuw of geen sneeuw tot een mooie nazomer, van de Maartse buien tot de Aprilse grillen. Het weer is dan ook een van de veel gebruikte gespreksonderwerpen, dus waarom niet even schetsen hoe grillig, onvoorspelbaar en grijs het weer in Ha Noi is, of hoe er hier geen sprake is van het opbergen van winter of zomerkledij, en hoe we allemaal uitkijken naar dat herfstweer, maar het uiteindelijk allemaal zo slecht niet is en jullie zeker niet moeten afgeschrikt worden om naar hier te komen!
De winter – grijs en enorm wisselvallig. De lucht boven Ha Noi veranderd geen klein beetje van kleur, enkel in een andere grijstint. Zelfs al is het zonnig, of is er geen wolkje aan de hemel, grijs overheerst. Wisselvallig omdat het de ene dag een flinke twaalf graden kan zijn die aanvoelt als vijftien graden, maar de volgende dag weer aanvoelt als vijf graden door een ijzige wind aangevoerd uit China (die Chinezen!). Wisselvallig omdat het de ene dag twintig graden of meer kan zijn, en de volgende dag weer een vijf graden kouder. Jojo-weer.
De lente – Start regenachtig, een stortregen of een dagenlange typisch Belgische motregen, met redelijk aangename temperaturen, kalmeert tot een mooie voorzomer, met hier en daar een blauwe vlekje lucht, en barst uit in de eerste plakkerige hitte die straks maanden zal duren. De mooie momenten zijn helaas korte momenten. Een beetje de tweede optie na het prachtige herfstweer.
De zomer – Zweet, plakkerigheid, tot in de nacht toe, met een maximum van meer dan 42 graden, en geregeld een mooie blauwe hemel, maar kans op een overstroming. Opstaan, zweten, douchen, zweten, naar het werk rijden, afkoelen op de brommer, opnieuw zweten, werken in een airco-lucht, zweten wanneer je het kantoor uitgaat, ga zo maar verder. In het begin van mijn eerste zomer hier had ik nog de moed om geregeld van t-shirt te veranderen, maar na een tijdje had ik er gewoon niet genoeg meer in mijn kast liggen, dus besloot ik maar op te geven en samen gezellig met anderen te zweten. Een samen-zweterigheid.
De herfst – het stormseizoen in het centrum van het land, maar de meest aangename periode van het ganse jaar in Ha Noi, ideaal voor balkonfeestjes en barbecues. Belgisch lenteweer zeg maar: twintig tot vijfentwintig graden, zon, blauwe lucht, geen regen. Hangmatweer. Helaas, het duurt maar een maand, want voor je het weet, zijn we die winter ingegaan.
Maar kijk, zoals ik al zei, het is allemaal geen grote ramp. Belg zijn leert je tegen een stootje kunnen wat het weer betreft, en ik herinner me nog dat we in Uganda af en toe voor een weersverandering hoopten, voor een klein beetje seizoenswissel, want die tropische klimaten beginnen ook afgezaagd te worden na een tijdje. Blijkbaar is het nooit goed :-)
