Tet – Buitenlanders vieren Tet (deel 4)

- Dit is het vierde deel van een vijfdelige reeks over hoe in Vietnam Tet wordt gevierd, het traditionele Nieuwjaar volgens de maankalendar. Na het eerste deel over de keukengod, het tweede deel ‘voor het oog en voor de maag’, het derde over de laatste en de eerste dag, volgt straks het laatste deel: 5/ Tet te koop? –

We hebben ondertussen ook al sinds gisteren de eerste volle maan na Tet, of 15 dagen na Tet achter de rug, opnieuw een reden om te vieren. Bij de Chinezen, momenteel 100m hier verderop, en enkele Vietnamezen is dit belangrijker dan de eerste dag van het nieuwe maanjaar, daarom ook de krakende bommetjes die afgestoken worden op de achtergrond. Maar de vraag van vandaag is, hoe vieren buitenlanders Tet? Wel, om eerlijk te zijn, vele doen het niet. Velen, waaronder ook wij vorig jaar, nemen de kans om met zoveel opeenvolgende vakantiedagen het er es goed van te nemen en een kleine vakantie te boeken naar een van de zovele exotische bestemmingen in de regio. De enkeling die achterblijft, waaronder uw schrijvende medemens en enkele van zijn vrienden proberen het 2de nieuwjaar zo traditioneel mogelijk te vieren, Tet de Tay-way (tay is de roepnaam voor westerlingen, letterlijke betekenis is Westen). Een Vietnamese vriend hebben is daarbij altijd handig!

Ik heb me dus laten onderdompelen in het Tet gebeuren. Eerst en vooral de opkuis en de nodige aankopen. De dagen ervoor hebben we het huis gekuist en een perzikbloesem gaan kopen, mét de nodige rode enveloppes in. We hebben net zoals de duizenden Vietnamezen eten ingeslaan voor enkele dagen, dus de niet te onderschatten drukte van de markten opgezocht. De nieuwe kledij was wat moeilijk daar ze hier niet meteen buitenlandse maten hebben, maar ik heb alvast geshopt en gezocht (en snel opgegeven).

De laatste dag zelf ben ik bij Hien’s ouders uitgenodigd voor het laatste familiemaal, waar we konden genieten (of in geval van het vlees, observeren) van de traditionele bereidingen (zie deel 2). ’s Avonds zijn we naar het Hoan Kiem meer gewandelend om van het prachtige nieuwjaarsvuurwerk te genieten om daarna wat frisse blaadjes van de bomen te graaien om het huis op te fleuren en opnieuw naar Hien’s ouders aan de andere kant van de stad te rijden. Na het nuttigen van de ietwat bizarre taart en slechte Wit-Russische champagne, heb ik mijn halfdronken metgezel naar de pagoda gebracht voor het noodzakelijke bezoek.

Op de eerste dag en de dagen nadien hebben we een resem pagoda’s bezocht, de een al wat drukker dan de ander. Ik heb zelfs mijn voorspelling voor het volgende jaar uitgepikt (zie deel 3). Op de avond van de eerste dag heb ik ook de enkele vrienden uitgenodigd die net zoals ons beslisten om in Hanoi te blijven. We hadden een supergezellige avond, met een volle tafel traditionele en minder traditionele gerechten, wijn, champagne, zoete snoepen, zoet gebak en het Chinese brol papier ‘vuurwerk’ (zie foto). Ik heb mijn vrienden zelfs hun ‘lucky money’ gegeven :-)

De dagen nadien hebben we net zoals zovele Vietnamezen naast het bezoek aan de pagoda’s vooral gerust, genoten van het prachtweer (de eerste lente, je kent het gevoel) en van de naar Hanoiaanse standaard stilte in de stad. Dit laatste was van korte duur, maar het was - echt waar - genieten. Nu weet ik wat ze bedoelen met ‘during Tet, Hanoi is empty’.

Ik heb Tet mogen ervaren en ervan genoten, en ik ben zeker dat mijn vrienden dat ook zo hebben aangevoeld.